Chemische Structuur van 2F-Ketamine: Verschillen en Effecten
2-Fluorodeschloroketamine (2-FDCK), ook bekend als 2'-Fl-2-Oxo-PCM, Fluoroketamine en 2-FDCK, is een dissociatief anestheticum dat verwant is aan ketamine. Het is een analoog van ketamine waarbij de chloorgroep is vervangen door fluor. De volledige chemische naam van 2-FDCK is 2-(2-fluorofenyl)-2-(methylamino)cyclohexan-1-on. Het behoort tot een klasse van verbindingen genaamd arylcyclohexylaminen, die ook drugs zoals PCP en ketamine omvat. De chemische structuur van 2-FDCK verschilt van ketamine doordat er een fluoratoom aan de fenylgroep is bevestigd, terwijl ketamine een chlooratoom op die positie heeft.
Verschillen in chemische structuur en effecten
De effecten van 2-FDCK worden gemeld als vergelijkbaar met die van zijn ouderverbinding, ketamine. Echter, vanwege het halogeen in de 2-positie dat geen chloor maar een fluor is, is de molecuul minder polair, wat de binding aan eiwitten, zoals de NMDA-receptor waaraan ketamine voornamelijk bindt en als antagonist optreedt, kan beïnvloeden. Over het algemeen toont de 2-FDCK-equivalent sterkere docking aan CYP2B6 in simulaties, evenals een langzamere metabolismesnelheid, dan ketamine. De lipofiliteit wordt waargenomen als lager voor 2-FDCK dan voor ketamine. Deze kenmerken suggereren dat de effecten van 2-FDCK langer duren dan die van ketamine.
In januari 2023 vond een preklinische studie door het Israëlische biotechbedrijf "Clearmind Medicine Inc." dat 2-FDCK ketamine overtrof in de duur van het antidepressieve effect in een rattenmodel van depressie. Meer onderzoek is echter nodig om de farmacologische specificaties van de verbinding volledig te begrijpen vanwege de recente opkomst.
Vergelijking van effecten en drugzoekend gedrag
Een studie vergeleek de versterkende effectiviteit en het drugzoekend herstel van 2-fluorodeschloroketamine (2F-DCK) en ketamine bij zelftoegediende ratten. De resultaten toonden aan dat zowel 2F-DCK als ketamine snel zelftoedieningsgedrag induceerden, wat suggereert dat ze vergelijkbare versterkende en belonende effecten hebben. De elasticiteitscoëfficiënt en essentiële waarde (EV) van effectiviteit tussen 2F-DCK en ketamine waren zeer dichtbij, wat aangeeft dat beide vergelijkbare versterkende effectiviteit hebben.
De studie vond ook dat zowel 2F-DCK als ketamine drugscravings of terugval konden produceren bij blootstelling aan drug-geassocieerde geconditioneerde stimuli (CS) of de drug zelf na onthouding. De α-parameter, een maat voor vraagelasticiteit, was omgekeerd gerelateerd aan de mate van CS-geïnduceerde of drug-priming herstel, wat suggereert dat het de neiging tot ketamine of 2F-DCK terugval kon voorspellen.
In termen van moleculaire mechanismen vond de studie dat de downregulatie van CREB/BDNF en de upregulatie van fosforylering van Akt/mTOR/GSK-3β signaleringspad in de nucleus accumbens betrokken kunnen zijn bij ketamine of 2F-DCK terugval. De resultaten suggereren dat zowel 2F-DCK als ketamine misbruikpotentieel hebben en cravings kunnen veroorzaken na extinctie.
Voor meer informatie over 2F-Ketamine en andere research chemicals, bezoek R's Reform Shop, Arylcyclohexylamine en Research Chemicals.
